İlk çocuğumu 7 yıl önce
dünyaya getirdim. Hiçbir zaman tek çocuklu olmayı düşünmemiştim. Ama ilk
çocukta yaşadığımız sıkıntılar ve hayatımızda olan değişikliklerin getirdiği
zorluklar ikinci bir çocuğu neredeyse imkansız kıldı. Kızımın 4 yaşına gelmesiyle
birlikte göreceli olarak rahatlayan yaşamımız arada bu düşüncemizde gelgitler
yaşattıysa da tekrar çocuk öncesi günlere -biraz da olsa- dönebilmiş olmak,
yeniden çocuk sahibi olma konusunda ayağımızı geri geri götürüyordu. Kardeş
isteyen kızımız bile bırakmıştı artık bu isteğini, köpekte karar kılmıştı! Ancak bu durum, yani onun tek çocuk fikrine
alışması ve böyle daha mutlu olduğunu ifade etmeye başlaması bende bir uyarı
etkisi yarattı.
2013 yazı itibariyle aldı beni
bir düşünce. Yaşım ilerliyordu, kızımın yaşı da öyle. Biz bu konuda
netleşmedikçe iki kardeş arasındaki yaş farkı her geçen gün daha da artıyordu.
Artık çok geçti bunu düşünmek için ama üst üste çocuk sahibi olmuş olsam daha
mı iyi olurdu? Ama yok, bizim durumda öyle bir ihtimal düşünülemezdi. Kesin ben
ruh sağlığımı yitirirdim. Hem o zaman çocuğa ne faydam olurdu ki? Şimdi olursa
da yaş farkı fazla olurdu. “Çok mu sorun olur?” derken bir baktık ki ikinci
bebek geliyor. “Bizle kalır mı gider mi?“ derken hamileliğin sonlarına doğru
ilerliyorum şimdi. Hala var kafamda bir sürü soru ama iki çocuk arasındaki
ideal yaş konusunda okuduklarım beni bir parça rahatlattı.
Bunları sizinle de paylaşmak
isterim:
Çocuklar
Arasında İdeal Yaş Aralığı Var mı?
Bu konuda kesin birşey
söylemek zor. New England Journal of Medicine tarafından yayınlanan bir çalışma
bir doğumdan sonra tekrar gebelik için annelerin 18-23 ay beklemesini öneriyor.
Amerika’daki kardeşler arasındaki ortalama yaş farkına bakılırsa – ki bu 2.5
yaş- ortalama ebeveynin bu tavsiyeyi dikkate aldığı görünüyor. Fakat şunu
bilmek gerek ki, söz konusu çalışma erken doğum, düşük kilolu bebek doğumu
riskini azaltmak ve dünyaya sağlıklı bir bebek getirmek için ideal bekleme süresini veriyor yoksa kardeşler için
ideal yaş aralığı açısından bir değerlendirme değil.
Benim gördüğüm kadarıyla
çocuklar arasında az ve çok yaş farkı
olması durumunda farklı artılar ve eksiler yaşanıyor. Bunlara bir göz atarsak:
Çocuklar
Arasındaki Yaş Farkının Az Olmasının Artıları
Çocuklar beraber büyür,
birlikte oynar, hayat boyu birbirlerinin arkadaşı olurlar. Yaşları çok yakın
olduğu için, oyuncakları, kıyafetleri paylaşırlar, okulları ve aktiviteleri
aynıdır, çoğu zaman arkadaşları da öyle.
Bu durum anne baba için daha kolaydır.
İki çocuğu aynı aynı anda
büyütmenin aileyi birleştirici bir etkisi vardır. “İki küçük çocuğu büyütürken
yaşanan zorluklar babaları daha çok işin içine çeker” der Sybil Hart,
Preventing Sibling Rivalry’nın (Kardeş Rekabetini Engellemek) yazarı. “İşler o
kadar fazladır ki en yabancı ve isteksiz baba bile işin içine girmek zorunda
kalır”.
Yaş aralığı 2’den küçük ise
büyük çocuğunun yerinin alınması, kendi alanı veya sahiplenme gibi duyguları
tam olarak anlamadığı için gelen bebeğe tepki duyma ihtimali daha azdır. Henüz
kesintisiz bir anne baba ilgisine maruz kalmadğı için anne-baba tarafından daha
çok tercih edilme gibi bir beklentisi de yoktur. Bu gibi artılar ergenliğe
kadar devam eder.
Çocuklar arasında az yaş farkı
olması ebeveynlerin kariyer ve çocuk bakımı kararlarına da yardımcı olur. Çoğu
zaman iki çocuk için ayrı ayrı yuva parası ödemek yerine, ikisi için bir bakıcı
tutmak daha hesaplı olur.
Ebeveynler aynı anda iki
çocuğun bebeklik sıkıntlarını geride bırakırlar.
Çocuklar
Arasındaki Yaş Farkının Az Olmasının Eksileri
Ebeveynler için ilk yıllar
çılgın bir tempoda geçer. Uykusuz geceler, bebek bezleri, emzirme, püreli
yemekler ve çamaşır feci yorucudur.
Aynı anda benzer ihtiyaçları
olan çocuklara yetişmeye çalışmak çok zordur. İlk bebeğin uyku düzeni daha
oturmamışken yeni bir bebek dünyaya gelir.Yeni doğmuş bebeğin zorluklarının
yanı sıra, 2 yaş çocuğunun tantrumları ile baş etmek zorunda kalınır. Biri tuvalet eğitimi alırken bir diğeri için
gece gündüz emzirme ve uykusuz kalma durumları anne için tüketicidir.
Üst üste çocuk sahibi olunca
ebeveynlerin çocuklara ayrı ayrı zaman ayırma imkanı olmaz. Sürekli her ikisine
de yetişmeye çalışırlar.
Dışarı çıkarken her iki çocuk
için de hazırlık yapmak gerekir. Birisi için bebek bezi alırken diğeri için
tuvalet eğitimi için gerekli olan ekstra kıyafetler hazırlanmalıdır.
Yine iki yaş aralığı çocuğun
bağlanma ihtiyacının en fazla olduğu dönemdir. Çalışmalar bu dönemde hiçbir
çocuğun anne-çocuk arasındaki bağı yaratmak için yeterli oranda anne ilgisini
alamadığını göstermektedir. (Kauai Longitudinal Study).
5 yaş gibi çocuk kendine yeten
bir hale gelir ve bu diğer çocuğa daha fazla zaman ayırmak zorunda olan annenin
yaşamını kolaylaştırır. Büyük çocuk okuldayken bebekle geçirilecek bir sürü
zaman vardır.
Yaşca yakın olmak rekabeti
artırır. Küçük çocuk okulda akademik olarak hep büyüğün gölgesinde kaldığını
hisseder.
Yaşları yakın iki çocuğu aynı
anda büyütürken ekstra masraflar çıkar: ikinci bir karyola, ikinci bir araba
koltuğu, ikili bir bebek arabası gibi.
İki yaş farklı çocuklarda
kardeş kıskançlığı yoğun yaşanır. 2 yaş civarı çocuklar çok kendilerine
dönüktürler ve çevrelerini kontrol edememeleri kıskançlığa yol açar.
Eğer kardeşler arasında 2 yaş gibi bir fark
varsa, çocuklar kendileri ve aileleri hakkında daha fazla olumsuz düşünme
eğilimdedirler . Çocuklar bu yaş döneminde ailelerini paylaşmaya hazır
olmadıklarından yeni kardeşe karşı bir kızgınlık beslerler ve bu da onların
kendilerine saygısını azaltır. Eğer yaş aralığı 1’den az veya 4’den çok olursa
bu olumsuzluk yok olur.
İki çocuğu aynı anda okul ve
aktivite masrafları aileyi zorlayabilir.
İki yaş civarındaki bir çocuk
hamilelik sıkıntılarınızı anlamaz; sürekli koşmak, tırmanmak ister ve bu durum
sürekli gözetim gerektirir.
Çocuklar
Arasındaki Yaş Farkının Fazla Olmasının Artıları
4 yaştan fazla yaş aralığı
büyük çocuğun kendine saygısı için oldukça iyidir. Annenin babanın ilgisini
senelerdir aldığı için daha güvenli ve bağımsızdır.
Büyük çocuk anne baba ile bağ
kurmak için yeterince zaman geçirdiği için artık yol gösterici rolünü oynamaya
hazırdır. Bebeği rakip olarak görmez, daha çok sevmek ve eğlenmek için var
olduğunu düşünür. Bebekle anneyi
paylaşan değil, anneyle bebeği paylaşan kişidir.
Çocuklarda fiziksel saldırı
2-4 yaş arasında daha yoğun olur ve sonra azalır .O nedenle yaş farkı 4’den
fazla ise büyük kardeş yeni gelene nazik olur.
Büyük çocuk sabır, paylaşım,
şefkat ve işbirliği konularında yetenek geliştirir.
Annede ve babada yıllardır
ebeveyn olmanın güveni vardır. Daha rahat olunur bu sefer ve küçük şeyler o
kadar dert edilmez.
Aileler çocuklarından daha
fazla keyif alırlar çünkü her birine yeterince zaman ayırabildikleri için
sürekli baskı altında değillerdir.
Çiftler daha sağlam ve kalıcı
ilişki kurarlar.
Ebeveynlik süresi uzar,
çocuksuz yuva günleri biraz daha ertelenmiş olur.
Çocuklar
Arasındaki Yaş Farkının Fazla Olmasının Eksileri
Küçük büyüğe rahat vermez,
odasını dağıtır.
Büyük abla veya abi olmaktan
bıkar.
Bambaşka ilgi alanları ve
aktiviteleri olan çocukların ihtiyaçlarını karşılamak ebeveynler için zor olur.
Bir tanesi legodan kale yaparken diğeri onu yemeğe çalışabilir. Aynı arkadaşı
ve hobiyi paylaşmazlar.
Bazı annelere kendine yeten
bir çocuktan sonra tekrar bebeğe bakmak zor gelir.
Arada 4 yıldan fazla yaş farkı
olduğu durumlarda:
Bebek bakımı tavsiyeleri
sürekli değişim halinde olduğundan (Ek gıdaya başlama, aşı takvimi gibi
bilgiler 2-3 yılda bir değişir) bu konuda tekrar tüm bilgileri yenilemek
gerekir.
Enerjik, yürümeye yeni başlamış, bir çocuğun
enerjisine yetişmeye çalışmak ve uykusuzlukla mücadele kolay değildir.
Birisi sosyalleşip partilere,
konserlere giderken küçük olan diğer çocuğu da beraberinde taşımak ebeveynlere
zor gelir.
Dışarıda geçirilen zamanlarda
her çocuğun ihtiyacı farklıdır. Aynı anda her ikisini de tatmin etmek mümkün
değildir. Çiftler çocukları memnun etmek adına tam ters yönlere çekilmiş olarak
bulur kendini.
Kardeşler hep farklı okullara
giderler. Bu aileler için lojistik zorluk yaratabilir.
Aradaki yaş farkı çok olursa
(10 yıldan fazla), her iki çocuk da tek çocuk gibi büyüdüğünden aralarındaki
paylaşım az olur. Çocuklar arasında kardeşlik duyguları gelişmez. Büyük adeta
bebek bakıcısı görevi görür.
Yukarıda sayılan artılar ve
eksiler araştırmalar ve tecrübelere dayanarak oluşturulmuştur. Ancak şunu
unutmamak gerekir ki her çocuk farklıdır ve her aile ortamı da öyle.
Dolayısıyla artıların da eksilerin de seviyesi çocuktan çocuğa, aileden aileye
değişir. Ayrıca çocukların arasındaki yaş farkı ayarlama konusunda tabiat ana
her zaman planlarla paralel ilerlemez. O nedenle pek çok başka konuda olduğu
gibi ebeveynlikte de esnek olmak ve aileye yeni katılan her çocuğu sevgiyle
karşılamak çok önemlidir.
Kaynak:
http://www.babyzone.com/getting-pregnant/family-planning/child-spacing-family-planning_67476
http://www.thealphaparent.com/2012/07/what-no-one-tells-you-about-child.html
http://theattachedfamily.com/?p=1216
http://www.parenting.com/article/ready-for-another-child?page=0,3
http://www.babble.com/toddler/20-reasons-im-glad-my-kids-are-6-years-apart/absolute-adoration/
Not Bu yazı Alternatif Anne’de
24.03.2014 tarihinde yayınlanmıştır. http://alternatifanne.com/kardesler-arasindaki-ideal-yas-araligi-nedir/
Öncelikle tebrikler. Yaş farkının hiç önemi yok. Bebek sahibi olmanın keyfini çıkarın.Mehmet
YanıtlaSilTeşekkürler Mehmet abi.
SilTubacim, cok guzel yazmissin artilari ve eksilerini cocuklar arasindaki yas farkinin. Ikinci bebis geldikten sonraki yorumlarini sabirsizlikla bekliyorum.
YanıtlaSilTeşekkürler Edacım. Evet, bebekle beraber kendi tecrübelerimi dile getirebilirim bu konuda.
Sil