Çocuğumuzun Sağlıklı Beslenme Alışkanlığı Edinmesi Bizim Elimizde

7 yaşında bir çocuğu olan bir anne olarak 2014 Mayıs ayında tekrar anne olunca bildiğim pek çok doğruyu tekrar gözden geçirme şansı verildi sanki bana. Bu hemen her konuda oldu tabii ama bugün sizlerle paylaşmak istediğim konu beslenme.

İlk kızımla bitmez tükenmez yeme savaşlarımız sonucunda artık 8 yaşına gelipte pek çok şeyi yer hale geldiğini görünce ikinci kızımın bebeklik sürecinde aynı sıkıntılı günleri yaşamak istemediğime kesin karar verdim.

Onun iştahsız oluşu bizim de sağlıklı ve yeterli beslenme konusundaki titizliğimiz bu süreci her iki taraf için de işkenceye çevirmişti. O nedenle bu sefer edindiğim tecrübelerden faydalanma konusunda kararlıyım.

 

Çocuklarımızın iştahını biz belirleyemiyoruz ancak iştahsız olsalar bile yemek yemekten keyif alabilmelerini sağlamak bizim elimizde diye düşünüyorum.

 

Bu süreci daha az sıkıntılı geçirmek ve uzun vadede çocuğumuz için sağlıklı beslenme alışkanlığı oluşturabilmek için ilk kızımın beslenme serüveninden edindiğim deneyimlere dayanarak dikkate alınması gereken noktaları şu şekilde özetleyebilirim: 

• Beslenme bir alışkanlıktır, ne şekilde başlarsa öyle devam eder. O nedenle sağlıklı beslenme çok önemli. Bebeğin yemeği tuz ve şeker içermemelidir.
• Yemek yemek keyiflidir. Bundan çocuğun da keyif alması sağlanmalı ki bu süreç iki taraf için de eziyete dönüşmesin.
• Katı gıdaya geçişte karıştırıcı (blender) ile elde edilen tam püre kıvamındansa çatalla ezilerek elde edilen kıvam tercih edilmeli. Bu şekilde bebekler pütürlü kıvama alışarak çiğnemeye çabalıyorlar. Bu durum da sonraki aşamaları kolaylaştırıyor.
• Çocuğun çok yemesi önemli değil; az az da olsa yemeye alışması ve sevmesi en önemlisi.
• Sevilmeyen yiyecekler ara ara denenmeye devam edilmeli ama çocuk yemeye zorlanmamalı.
• Çocuğunuz hep aynı şeyleri yemek isteyebilir bu durum oldukca can sıkıcı ama bu hep böyle devam etmeyecektir yeter ki farklı gıdalar denenmeye devam edilsin.
• Her konuda olduğu gibi yemek konusunda da her çocuk farklı. Daha az, daha çok yiyen, daha taneli, daha püreli yiyen gibi. Diğer çocukların nasıl olduğuna takılmadan çocuğun  hoşlandığı kıvam ve lezzet bulunmalı.

 

Bu doğrultuda ikinci kızımla başladığımız beslenme macerası devam ediyor. Şu an 8 aylık. Büyük kızıma göre biraz daha iştahlı, ben de daha az titizlik yapıyorum. Bu şekilde sanki şimdilik herşey yolunda gibi. Zaman zaman yemek istemediği, çok az yediği veya öğün atladığı oluyor ama her durumda az da olsa anne sütüyle destekleniyor. Onu yemek yemekten soğutmak en büyük korkum, yemek yemeyi sevmesi ve sağlıklı dengeli bir beslenme alışkanlığının olması ise en büyük dileğim.

Önümüzdeki haftaki yazım hazır bebek yiyecekleri üzerine olacak.